gość_1254
dobry wieczor, jak ważne z psychologicznego punktu widzenia jest planowanie ciąży dla kobiety i mężczyzny? Czy można się nauczyć być mamą i tatą?
Katarzyna Kucewicz
Dobry wieczor, tak to bardzo istotne, zeby zaplanowac i ustalić kwestie zwiazane z ciążą, porodem i pierwszymi miesiacami zycia dziecka wspolnie. W ogole zawsze nim para zdecyduje się na posiadanie dziecka zalecam by dokladnie umowila ze sobą kwestie wychowawcze, wizji rodzicielstwa. tak zeby potem uniknac sporow. spory o wychowanie to bowiem najczestrza przyczyna rozwodów!!!
Magda D.
Moje prawie 4-letnie dziecko dostaje histerii jak nie chcę dać mu piersi. Chodzi już do przedszkola, ale jak wraca i w weekendy prawie całe dnie spędzamy na tzw. piersi. Domaga się co chwilę. Co mogę zrobić? Czy to normalne? Znajomi twierdzą, że dawanie piersi 4-latkowi to już patologia. Przesadzają czy może mają trochę racji? Co powinnam zrobić?
Katarzyna Kucewicz
To normalne ze dziecko jest niezadowolone ze traci obiekt- piers. radzę by robić to powoli, stopniowo.Wazne jest tez zeby Pani miala dobre nastawienie do butelki. Mamy czesto nie maja cierpliwosci, same sie denerwuja ze dziecko grymasi i trudno im wtedy zachowac konsekwencję ktora przy odstawianiu jest kluczowa
Joanna P.
Jak wcześnie można rozpoznać ADHD u dziecka?
Katarzyna Kucewicz
niektórzy są w stanie już u niemowlaków widzieć cechy charakterystyczne dla adhd ale większość rozpoznań przypada jednak na wiek przedszkolny, wczesnoszkolny kiedy rozpoczyna się proces socjalizacji
gość_4334
Jestem matką samotnie wychowującą 3-letniego syna. Mój synek jest radosnym dzieckiem jak tylko jestem w pobliżu.Jak tylko mnie nie ma to jest smutny, apatyczny. To samo tyczy się przedszkola. Inne dzieci się bawią, a on siedzi na krzesełku i mówi, że czeka na mamę. Czy to wynika z jego charakteru czy te zachowania mogą być niepokojące.
Katarzyna Kucewicz
Te zachowania mogą świadczyć o bardzo silnym związaniu z panią. Dziecko reaguje lękiem, bo czuje się zagrożone gdy nie ma pani w pobliżu. Radziłabym stopniowe, powolne eksperymentowanie z zostawianiem dziecka samego na chwilę, potem na trochę dłużej. Tak by spokojnie mogło rozwijać samodzielność. Jesli jestesmy samotnymi mamami to czasem mozemy miec taką tendencję do pewnej nadopiekunczosci i potrzebę stalego bycia z dzieckiem, ale warto dziecko tez troszkę konfrontować ze swiatem i z roznymi sytuacjami- tylko cierpliwie i spokojnie
Krystyna W.
Czy warto wysłać 2-letnie dziecko pełnosprawne do przedszkola integracyjnego, gdzie chodzą dzieci niepełnosprawne umysłowo i fizycznie?
Katarzyna Kucewicz
oczywiscie, w takich przedszkolach dziecko uczy się tolerancji, otwartosci, od tak wczesnych lat. to stereotyp, ze dzieci wymagajace specjalistycznej opieki opozniaja rozwoj dzieci w normie
Karolina A.
Czy kobieta po wielokrotnym poronieniu powinna udać się koniecznie na terapię do psychoterapeuty?
Katarzyna Kucewicz
Psychoterapia nie jest obligiem dla nikogo. Ale myślę, że poronienie dla wielu kobiet może być tak traumatycznym doswiadczeniem (zwłaszcza wielokrotne), że jak najbardziej psycholog może pomóc poradzić sobie z trudnymi emocjami, dodać otuchy, nauczyc sposobów na odstresowanie i samouspokajanie. Szczerze to bardzo polecam. Dla wielu kobiet jest to zbawienne.
gość_71985
Witamy Pani Katarzyno. Jakie metody poleca Pani aby zachęcić dzieci do pomocy przy obowiązkach domowych? Największą udręką dla nas są niezliczone ilości zabawek, których dzieci nie sprzątają (prośby, groźby czy też obietnice nagrody nic nie dają). Będziemy wdzięczni za radę - rodzice.
Katarzyna Kucewicz
Witam, osobiscie moja ulubiona metoda, to wspólne angażowanie się nawet w formie zabawy. Tak żeby te obowiązki nie były przykrą koniecznością tylko zabawą. Warto też o czym wspominałam wcześniej zachować konsewkencję, jeśli już ustalamy np plan na sprzątanie to nierealizowanie planu powinno skutkować konsewkencją i powinniśmy się jej trzymać.
gość_3221
Jak rozmawiać z dzieckiem z ADHD?
Katarzyna Kucewicz
Normalnie, tak jak z każdym innym dzieckiem. Spokojnie, stanowczo, bez lęku, bez nadmiernego gestykulowania. Spokojnym głosem. Zachowywać cierpliwość i nie dać się wytrącać z równowagi- wiem, że łatwo mówić, ale pamiętajmy, że im bardziej my jestesmy zniecierpliwieni tym bardziej dziecko odczuwa napięcie.
Marlena W.
Witam serdecznie. Czy często się zdarzają depresje poporodowe?
Katarzyna Kucewicz
Dzień dobry, na szczęscie wcale nie tak często. Obecnie istnieje cały system wspacria dla pań doświadczajacych tej depresji w szpitalach czy tez w osrodkach prywatnych.
Katarzyna M.
W jakim wieku dziecka można rozpoznać autyzm? Czy są jakies charakterystyczne zachowania, symptomy?
Katarzyna Kucewicz
Pierwsze objawy pojawiaja sie zwykle u maluchów, nawet przed 3 r z., Przeważa brak zainteresowania dziecka, brak reagowania na dorosłych, czasem na własne imię. Pewna nieobecność, tak jakby dziecko było niesłyszące. Takie dzieci nie bardzo potrafią też np bawić się na niby. jest tak naprawdę wiele szczegółowych symptomów. Jeśli widzimy coś co nas niepokoi porozmawiajmy z pediatrą. Ale też proszę nie wpadać w panikę, bo autyzm nie jest aż tak częstym syndromem.
Aleksandra Ł.
Witam. Co Pani sądzi o tak modnym rodzicielstwie bliskości? Rutyna czy spanie i jedzenie wg potrzeb i różnych porach?
Katarzyna Kucewicz
Witam, z perspektywy psychologa ta metoda może być korzystna dla rozwoju bo wzmacnia więź z dzieckiem. Ale to nie jest tak, że skoro wszysyc znajomi progagują to my też musimy. Dobrze by nasz styl rodzicielski był w zgodzie z naszą wizją rodzicielstwa
gość_76153
Jestem w 8 miesiącu ciąży i z dnia na dzień panicznie boję się porodu. Sprach przechodzący w panikę narasta z dnia na dzień. Czasami śnią mi się koszmary w nocy. Nie wiem z czego to wynika, mam dobrą sytuację osobistą i właściwie żadnych powodów do zmartwień i strachu, który momentami jest tak duży, że powoduję blokadę w jakimkolwiek działaniu. Co mogę zrobić? Udać się na jakąś psychoterapię, ale do rozwiązania zostało 1,5 miesiąca. Zajęcia w szkole rodzenia nic mi nie dały.
Katarzyna Kucewicz
Spokojnie. To normalne, że w 8 miesiącu pojawia się taka specyficzna panika. Większość kobiet wcale się specjalnie nie cieszy, że to już, zaraz (jak męzowie) tylko martwi, co to będzie jak to będzie. Warto nie podążać za tymi myślami i w trudnych chwilach spróbowac relaksacji, głębokiego oddychania. Jeśli to mało daje można wybrac się na konsultację do psychologa, który szczegółowo zaleci Pani co robić gdy będą Panią dopadały takie myśli. Proszę pamiętać, że to zupełnie normalne uczucie, ale to tylko nasze uczucie, wrażenie, a nie przepowiednia przyszłości. Była Pani w szkole rodzenia, jest Pani swiadomą przyszłą mamą, spokojnie.
Aneta N.
Pani psycholog, nie zabrałam moich dzieci (3 i 5 lat) na pogrzeb ich babci. Jednak dzieci pytają o babcię. Jak rozmawiać z nimi na ten temat? Czy dobrze zrobiłam nie biorąc ich na pogrzeb?
Katarzyna Kucewicz
Różnie się o tym mówi. Niektórzy twierdzą że pogrzeb to rzecz zamykająca jakiś etap dla dziecka. Osobiscie sądzę że 3 i 5 latek nie musi być na pogrzebie i ze dobrze Pani zrobiła. Mogłi Państwo skupic się w tym dniu na sobie i swoim cierpieniu, którego bardzo współczuję. Co do rozmowy z dzieckiem, to warto zabrać oboje na cmentarz i opowiedzieć o babci, o tym, że zmarła, o tym, że tak jest, ale nie robić z tego horroru czy traumy raczej pokazać dziecku że taka jest kolej życia. Oczywiscie jesli Pani mówiąc o tym popłacze się- to nic złego. Może Pani powiedzieć, że to jest przykre, że takie uczucia jak smutek są normalne w takiej sytuacji i ze czasami trzeba popłakać.
Patrycja R.
Witam. Moje dziecko jest agresywne. Pluje, szczypie a czasem potrafi nawet ugryźć. Zaczęło się gdy poszedł do przedszkola. Juz nie wiem jak sobie radzić z dzieckiem. Prosze o rady.
Katarzyna Kucewicz
Warto spróbować odpowiedzieć sobie na pytanie czego przejawem jest ta agresja. Agresja u przedszkolaka to manifest. Dzieci w ten sposób manifestują lęk, cierpienie, doświadczaną przykrość. Z dzieckiem trzeba porozmawiać, wsłuchac się, poprocić psychologa w przedszkolu o obserwację. I nie krzyczeć, tylko cierpliwie okazywać dziecku wsparcie.
Anna T.
Witam. Niedługo urodże swoje pierwsze dziecko. Chciałam zapytać jak pani sądzi – gdzie powinien spać noworodek? Czy mogę takiego malucha od razu umieścić w jego pokoju?
Katarzyna Kucewicz
Witam, dobrze by początkowo dziecko spało blisko Pani.
Olga P.
Czy 4 letnie dziecko powinno spać samo w oddzielnym pokoju czy może nie ma znaczenia, że śpi ze mną w jednym łóżku.
Katarzyna Kucewicz
Jeśli warunki na to pozwalają myślę, że dobrze jest powoli odzwyczajać dziecka od spania razem. Zauważam u swoich pacjentów, że ci, którzy długo spali z rodzicami są często bardziej lękowi.
Weronika N.
Moje dziecko ma 2 lata i mówi pojedyncze słowa: mama, tata, baba, pić. Czy powinnam się martwić?
Katarzyna Kucewicz
Nie musi się Pani martwić, rozwój mowy jest dynamiczny i bardzo zindywidualizowany. Niedawno była u mnie Pani opowiadająca, ze najpierw dziecko do 3 roku zycia nic nie mówiło, a potem tak się rozgadało, że teraz trudno je uciszyć:)
Magdalena N.
Dobry wieczór. Chciałam zapytać jak wyeliminować kłótnie i agresje między rodzenstwem. Staramy się traktować ich jednakowo jednak średnio raz na godzinę jest wojna. Chłopcy mają 2 i 4 lata.
Katarzyna Kucewicz
Trudny wiek, bo młodszy przeżywa teraz bunt 2latka- tutaj zachęcam do cierpliwości i sprawiedliwości. Dzieciaki rywalizują o Państwa uwagę, ale na szczęście to przejściowy etap. Proszę tylko pamiętać, że to co łączy to wspólne zadania, wspólne zabawy, robienie czegoś razem.
Edyta C.
Chciałam zapytać w jaki sposób nagradzać dziecko? Chodzi mi o np. wypełnianie obowiązków – np. sprzątanie zabawek czy w przypadku nauki korzystania z nocnika.
Katarzyna Kucewicz
Słowami. Nie prezentami. Mówieniem że super, że bardzo się nam podooba, przytulaniem, czasem na zabawę, pocałunkami. Nie rzeczami materialnymi.
gość_76153
Jesteśmy zaproszeni do znajomych na urodziny ich 4-letniego synka, który ma autyzm. Jak się zachowywać w stosunku do takiego dziecka, jakie mogą być jego zachowania. Jak i czy przygotować swoje 3 i 5-letnie dzieci na spotkanie z takim dzieckiem?
Katarzyna Kucewicz
Myślę, że warto porozmawiać ze znajomymi wcześniej o tym jaki jest ich synek, co lubi, jak się zachowuje. Jeśli to przyjaciele warto żebysmy powiedzieli szczerze, że zależy nam na tym aby było miło i jak najsymaptyczniej. Nalezy liczyc się z tym, ze dziecko autystyczne może wydawać się nieobecne, wycofane, niechętne. Ale to nie jest reguła, więc ja bym jednak najpierw podpytała o synka przyjaciół, żeby o nim opowiedzieli np pod kątem tego jaki prezent mu kupić.
gość_07478
Chciałam zapytać jakie metody poleca Pani na ssanie palca? Mamy specjalny płyn, zwracamy uwagę... Ale szczerze zaczyna brakować nam pomysłów. Znajoma podrzuciła nam pomysł z lekarzem, żeby nastraszył dziecko - ale nie jestem przekonana, że to dobry pomysł :/
Katarzyna Kucewicz
Jeśli powszechne metody zawiodły trzeba się przyjdzeć czemu dziecko się tak stresuje (ssanie to zwykle objaw stresu). Może warto poćwiczyć z dzieckiem inne sposoby redukcji napięcia.
Beata U.
Proszę o rady w kwestii usypiania dziecka. Córka ma 2 lata i dopóki ja się z nią nie położę – ona nie zaśnie. Bez różnicy jaka to godzina – ostatnio walczyłyśmy do północy a i tak uciekała mi z łózka i płakała, ze nie chce spać…
Katarzyna Kucewicz
Warto by łóżeczko stało w opdowiednim miejscu, pokój był przewietrzony itp. (to pewnie Pani wie). potem trzeba się zastanowić czemu dziecko nie chce spać (boi się, ma koszmary, przeraża je ciemność? Dziecko w ciągu dnia powinno się zmęczyć- bieganiem, zabawą. Takie zmęczone warto uśpić, kołysanką, uspypianką czy bajką. I reagować spokojnie. Mówić spokojnym głosem, nie krzyczeć, nie frustrować się, bo efekt będzie odwrotny!!
Agnieszka A.
Czy wieloletnia psychoterapia, powinna by kontynuowana po porodzie pierwszego dziecka? Czy raczej należy uznać iż wyczerpał się limit koncentrowania na sobie i jest to dobry moment by powoli rozstawać się z terapeutą?
Katarzyna Kucewicz
To czy się rozstać z terapeutą zależy nie tyle od dziecka co od tego czy czuje się Pani na siłach na kontynuację procesu. Zakładam że to terapia psychoanalityczna skoro trwa lata, więc może być tak ze jeszcze nie dobrnęła Pani do konca pracy nad sobą- dobrze jest do tego wrócić. Najlepiej zaś szczerze porozmawiac z terapeutą o swoich obiekcjach. Nie konczyc terapii przez sms czy telefonicznie, tylko wybrać się na spotkanie.
gość_18171
Odnośnie depresji poprodowej. PAni twierdzi, że nie często, a wg danych Fundacji Rodzić po Ludzku depresja poprodowa dotyka aż od 13 do 30 proc. rodzących kobiet. To chyba dużo. Problemem chyba jest, że nie jest wykrywalna - zwala się wszystko na hormony i przemęczenie. A po 2, chyba kobiety nie chcą się do niej przyznać, bo nadal pokutuje przekonanie, że to jakaś fanaberia, jak to nie kocha swojego dziecka, jest smutna co z niej za matka. Jakaś słaba psychicznie i labilna jest.:-(
Katarzyna Kucewicz
Mówi się czasem o zjawisku nadrozpoznawalności depresji, ale to nie zmienia faktu, że ma Pani rację, wciąż dla wielu osób jest to fanaberia, a jeśli kobieta taką depresję ma to cierpi niesłychanie, jest to bardzo dotkliwy ból psychiczny który nigdy nie powinien być lekceważony u psychologa, ale też i w rodzinie. Wiem, że często rodziny dają rady w stylu "nie łam się", "ja sobie dałam to ty też", a to mało pomaga. Liczy się bardziej obecność, wysłuchanie, oferowanie pomocy, akceptacja tego, że młoda mama ma prawo mieć depresję i ma prawo doświadczać tego cierpienia- to choroba a nie wymysł.
